ارتودنسی یا لمینت، کدام بهتر است؟

برای پاسخ به این سوال که ارتودنسی یا لمینت دندان کدام یک روش مناسب‌تری هستند، نیاز به ارزیابی کامل فک‌ها و دندان‌ها داریم. در مواردی که مشکلات دندانی اندک باشند و کمبود فضا در فک نداشته باشیم نیاز به درمان پیچیده ارتودنسی نیست مثلا وقتی که تنها یک دندان دچار چرخش شده باشد یا فاصله باز بین دندان‌ها وجود داشته باشد. رفع این اشکالات به راحتی با لمینت‌های دندانی امکان‌پذیر است.

موارد استفاده از ارتودنسی

درمان ارتودنسی در جاهایی که دندان‌ها به هم ریختگی شدید دارند یا جلو و عقب هستند بهترین درمان است و می‌تواند دندان‌ها را مرتب در قوس قرار بدهد. حتی در مواردی که کمبود فضا شدید است قبل از ارتودنسی نیاز به کشیدن دندان‌های آسیای کوچک داریم تا فضای کافی برای مرتب کردن دندان‌ها داشته باشیم و در زمان مناسب درمان که بین ۶ ماه تا ۳ سال است بسته به مشکل دندان‌ها را بتوان ردیف و مرتب کرد.

نکته مهم: هر یک از درمان‌های لمینت دندان و ارتودنسی، موارد کاربرد خودشان را دارند. بهتر است برای اینکه دندان‌ها، فک و مفصل گیجگاهی فکی در در سلامت کامل باشند از درمان‌های اصولی و مناسب استفاده شود.

استفاده نادرست از لمینت دندان

بعضا دیده می‌شود که نامرتبی‌های شدید دندانی توسط لمینت‌ها اصلاح شده است این کار بسیار نادرست است چرا که مستلزم تراش بسیار زیاد نسج دندان است و بعد از پایان طول عمر درمان، دندان‌ها آن قدر تخریب شده‌اند که درمان جایگزین به سختی انجام می‌شود بنابراین انجام چنین درمان‌هایی در مواردی که بیمار کیس مناسبی نباشد صرفا زیبایی کوتاه مدت و تخریب دائمی دندان‌ها را به دنبال دارد.

بسیار پیش می‌آید که بعد از درمان ارتودنسی که تغییرات جزئی در دندان‌ها نیاز است یا رنگ دندان‌ها مطلوب نیست درمان‌های تکمیلی زیبایی افزوده می‌شوند مثلا اندکی فضای باز یا زردی دندان‌ها به راحتی با درمان بلیچینگ یا لمینت دندان اصلاح می‌شوند.